Ka përfunduar me përshtypje të mira takimi mes presidentit amerikan Joe Biden dhe atij rus Vladimir Putin, një takim i cilësuar historik e aspak i lehtë nga mediat botërore.
Dy liderat u pritën në fillim të takimit prej presidentit zvicerian Guy Parmelin, i cili u uroi takim të mbarë dhe diskutimi mes të dyve zgjati thuajse katër orë. Gjatë bashkëbisedimit, u diskutuan disa cështje delikate si lufta informatike dhe cështja e të drejtave njerëzore, dhe në konferencën për shtyp dhënë pas takimit, Putin mohoi që Rusia të ketë pasur gisht tek sulmet informatike kundër institucioneve publike e private të Amerikës, duke konfirmuar se ka rënë dakord që ambasadorët respektivë të ktheheshin në ambasadat përkatëse.
Për muaj të tërë asnjë diplomat nuk është shpënë në vendet reciproke dhe qe e paqartë se kur ambasadorët e të dyja vendeve do të zinin vendet e tyre.
Dy liderave presidencialë iu bashkuan në takim edhe Sekretari i Shtetit Anthony Blinken dhe homologu rus Sergey Lavrov dhe pas takimit, secili dha një konferencë për shtyp.
Biden e hapi takimin duke i cilësuar SHBA-të dhe Rusinë si dy fuqi të mëdha, duke shënuar kështu një promovim të statusit të Moskës në skenën botërore, përkundër qendrimit të mëparshëm të SHBA-ve, e cila përpiqej ta shmangte rolin global të Moskës.
Edhe pse Putin u shpreh me nota pozitive për takimin, sërish në përgjigjet e tij ndaj gazetarëve, u la të nënkuptohej edhe një farë mosdakordësie për disa gjëra.
Shtetet e Bashkuara, tha Putin, mbështesin grupet rivale të Rusisë, në mënyrë që të dobësojnë vendin, sepse e shohin Rusinë si si kundërshtare. Por nëse Rusia është armike, atëherë c’duhet të mbështesë Amerika në Rusi? Mendoj se nuk janë ato që forcojnë Federatën Ruse, por ato që e përbëjnë, që janë edhe objektivat e shpallura publikisht prej SHBA-ve.
