Ua ka dedikuar politikanëve dhe popullit shqiptarë, suvenirin e marrë prej krerëve të Universitetit Georgetown për mikëpritjen e afganëve, e sidomos të grave afgane, kreu i qeverisë Rama.
Në fjalën e tij, ai theksoi se mikpritja qe një traditë e shqiptarëve që do t’i pëlqente ta trashëgonin edhe brezat e ardhshëm, e suveniri me simbolin e Universitetit nuk i takonte vetëm atij, por edhe tërë politikanëve e popullit shqiptar, që në më të shumtën e tyre nuk e kishin kundërshtuar pritjen e afganëve.
Këtë e konsideroj si diçka që nuk më përket vetëm mua personalisht, tha Rama, por popullit shqiptar, sepse ishte në vendim politik, por ishte edhe një vendim që u pranua plotësisht nga shumica dërrmuese e njerëzve, e po ashtu edhe një vendim që nuk u kundërshtua politikisht nga askush. Në Shqipëri ne nuk kemi një jetë të lehtë politike, edhe pse tani mund të duket pak më mirë, se politika është vështirësuar edhe në Amerikë, e na duket sikur jemi pjesë e një klubi më të madh, por ne mund të mos biem dakord edhe për sa është ora, e kur erdhi fjala për strehimin e afganëve, nuk patëm më asnjë dakordësi. Dhe kjo është diçka shumë e bukur, unë jam krenar për këtë dhe mendoj se çdo shenjë mirënjohjeje, çdo fjalë e mirë për Shqipërinë, është e merituar jo për mua persoalisht, por për të githë popullin shqiptar, partitë politike, për të gjithë përfaqësuesit e Shqipërisë, sepse askush nuk e ngriti zërin të thoshte jo, tha Rama mes të tjerave.
Doja të shtoja se jam katolik, bashkëshortja ime është myslimane, dy fëmijët tanë më të rritur nga martesat e mëparëshme janë ortodoksë, kemi një të vogël, i cili mund të vendosë të bëhet hebre, i takon atij ta marrë vendimin, por e përmend këtë shembull, sepse mendoj që kjo është trashëgimia më e bukur që ka Shqipëria, e na duhet ta kremtojmë e të sigurohemi që fëmijët do të vijojnë në rrugën e të parëve, që shpëtuan hebrenjtë dhe e bënë Shqipërinë të vetmin vend europian me më shumë hebrenj, pasi mbaroi Lufta e Dytë Botoërore. Më pas u hapëm dyert gjysmë milioni refugjatëve kosovarë, që i iknin spastrimit etnik. Gjysmë million njerëz në Shqipërinë e vogël, por ja ku jemi mbijetuam dhe u pasuruam më shumë në pikëpamje kultore e morale. Pastaj pjesëmarrësit e Mek-ut iranian, të cilëve u ofruam strehë duke i shpëtuar nga mizoritë me të cilat përballeshin në kampin ‘Liria’ në Irak, për shkak të regjimit dashakeq të Ajatollahut, e tashmë me afganët.
Është i gjithi një thesar i madh, një thesar që duam që të kremtohet nga brezat e ardhshëm.
Në fillim na u tha për pak muaj, nuk e besova dhe u thashë miqve tanë amerikanë, mos e premtoni këtë, se ne e dime si funksionon me ju, kur nuk është në lajme, thuajse nuk ekziston. Por nuk ka problem për këtë, ata mund të rrinë sa të duan, me shpresë së do të marrin vizat për të ardhur në SHBA, por nëse vendon të mos e bëjnë, janë të mirëpritur të rrinë me ne, sepse janë njerëz të mrekullueshëm, tha Rama mes të tjerave.
