‘Mos i besoni kalit, trojanë!’, ky varg i Virgjilit m’u kujtua sot sapo hapa fejsbukun. Me saktë, nisur prej tij parodizova: ‘mos i besoni internetit, miq!’.
Të përqasësh fejsbukun dhe internetin me Kalin e Trojës është kuturi e madhe dhe fort e diskutueshme, por gjithsesi e ka një thelb logjik. Që të mos zgjatemi me teorira, po ju tregoj atë që më ndodhi sa hapa fejsbukun këtë mëngjes.
Gjeja e parë që më ofroi ekrani ishte reklama për një ilaç çudibërës. Artroflex quhej dhe u përdorkej për dhimbjet e kyçeve e të shtyllës kurrizore.
Artroflex, thoshte postimi i ripërcjellë nga një mik, është formulë shërimi që “ringjiz” trupat tanë në nivelin qelizor. Përbërësit e artroflexit depërtojnë thellë në inde dhe ndikojnë drejtpërdrejt në shkaqet e sëmundjes. Me fjalë të tjera, ato rigjenerojnë kërcin e shkatërruar dhe rivendosin elasticitetin e tij.
Artroflex, vazhdonte miku i mikut, kryen një varg funksionesh: 1. Redukton dhimbjet, 2. Ndalon proceset inflamatore, 3. Inicion proceset rigjeneruese, 4. Stimulon prodhimin e lëngut sinovial, 5. Parandalon shfaqjen e infeksionit, 6. Restauron indet e dëmtuara, 7. Forcon kockat.
Shumë e bukur për t’u besuar, thashë me vete dhe delli i dyshimit, që fle gjithnjë në një cep të trurit, u zgjua e nisi të shpotiste: Ky ilaç të siguruaka rininë e përjetshme. Fausti ia shiti shpirtin djallit për ta siguruar, ty të mjafton të hapësh kuletën e të paguash Artroflexin e ketij mikut të mikut.
Po çuditë nuk mbaronin këtu. Miku i mikut tim njoftonte se artroflex paskësh kaluar me sukses të gjitha provat klinike dhe i qe dhënë licenca e përdorimit edhe në Shqipëri. Vetëm se nuk mund ta gjesh në farmaci, por e blen tak – fak nga një faqe on line.
Arsyeja pse nuk gjendet në farmaci ishte si hoje kosheresh vetëm se nuk kullonte mjaltë po humanizëm. Po ta shpinim në farmaci, vazhdonte miku i mikut tim, do ua shisnin si zakonisht, 5 – 6 herë më shtrenjtë; duke e blerë në faqen tonë do ta merrni 5 – 6 herë më lirë. Unë dua t’ju shëroj dhe jo të përfitoj nga dhimbja juaj, përbetihej miku i mikut tim.
Tejet bamirës e humanist për të qenë njeri i ditëve tona, qesëndisi ai skeptiku që fle brenda trurit dhe si me të tallur klikoi në googel për të parë se kush fshihej pas mikut të mikut tim: profesor Eduard Ndrejaj, mjek me përvojë 23 vjeçare. Brenda çastit googel nxorri 2 – 3 persona me këtë emër po asnjeri nuk rastisi të ishte mjek.
Për ta shuar deri në fund kërshërinë bëra copy paste foton e mikut të mikut tim, imazhi i një doktori me stetoskop në vesh, dhe e futa në makinën e kërkimit. Brenda çastit googel m’u përgjigj se fotoja i takonte pathollogut John Allen nga California.
Ka vjedhur identitetin e dikujt tjetër dhe tani kërkon të vjedhë edhe xhepat tanë, shpotita. Pas disa klikimesh vura re se për artroflexin kishte shumë, kjamet shumë reklama, herë nga profesorë kinezë, e herë nga gjermanë, francezë etj. dhe s’di ç’të them për vërtetësinë e tyre. Po kjo që më rastisi ta lexoj ishte reklamë e hartuar me teknika përrallash e mentalitet hajnash.
Beso dhe kontrollo, thashë me vete dhe pa pritur e pa kujtuar m’u faneps një tabelë e varur në koridorin e ngushtë të shkollës ku bëra 7-vjeçaren. ‘Beso dhe kontrollo! Stalin’ shkruhej në tabelë.
Ta ketë shpikur vërtetë Stalini? pyeta mes atmosferës dyshuese që më kishte pushtuar. Pas një klikimi googel m’u përgjegj se të parët e paskeshin thënë latinët, nja dy mijë e kusur vjet më parë, në trajtën: Fidete, sed verificate.
Shpikje e madhe dhe e dobishme interneti, po e ka një të keqe, të ofron grurë e egjër bashkë, ndaj mos harroni thenien e latinit miq! S’të kushton gjë ta vësh në jetë, sidomos kur kërkojnë të të hyjnë në kuletë: mjaftojnë nja 2 – 3 klikime.
