nga Ermioni Cekani
Çfarë të hedhësh në det, të vjen në pjatë! Kjo është një fjalë e urtë, që përdoret në rastet kur një veprim të kthehet mbrapsht. Kjo shprehje m’u kujtua këtyre ditëve, kur pashë videon që qarkullonte nëpër media, me disa nxënës të arsimit të mesëm të ulët, që depersonalizonin një mësuese me fjalët të pista, që nuk mund të përdoren as nga të rriturit, e jo më nga nxënësit e asaj moshe.
Marrim rastin më të mirë që zysha nuk i dëgjoi, ndaj nuk reagoi apo nuk i ndaloi. Po shoqet, por edhe shokët rreth e rrotull nxënësve që i dëgjuan ato fjalë? Nuk u dhunuan psikologjikisht? Që në njëfarë mënyre ishin “të detyruar” të qeshin me atë gjë “të mençur” që po thoshte shoku i tyre, i forti i klasës?
Por të jeni të sigurt që zysha i ka dëgjuar dhe ka bërë sikur nuk i ka dëgjuar. Dhe e dini pse? Sepse po të reagonte, mënjëherë do të sulmohej në media si “mësuese që dhunon dhe shkel të drejtat e nxënësve”. Sepse ka frikë se filmohet nga nxënësit dhe mund të bëhet objekt i sulmit të mediave dhe prindërve. Dhe më pas humbet vendin e punës…
Kemi kaq vite që në arsimin tonë parauniversitar flasim vetëm për të drejtat e fëmijëve, nxënësve dhe prindërve, por pa i përmendur DETYRAT e tyre! Ndërsa për mësueset/it prindërit njohin shumë mirë DETYRAT e tyre, por jo të drejtat. E dini ju që mësuesit punojnë nën presionin e nxënësve, prindërve, por edhe të drejtuesve të shkollave, të cilët i kushtojnë shumë rëndësi pjesës përmbajtësore dhe më pak edukimit të nxënësve dhe respektimit të mësuesve? Sepse për drejtuesit rëndësi ka që të dalin mirë nga monitorimi i shkollës, rëndësi ka që të mos i hapen probleme me nxënësit dhe prindërit, dhe të mos shkojë jehona e këtyre problemeve deri në Ministri. Për ta ka më shumë rëndësi renditja në Kartën e Performancës, sepse mendojnë që është tregues i punës së tyre individuale, sesa cënimi i dinjitetit të mësuesit. Për sa kohë problemet mbeten brenda shkollës mendojnë se gjithçka është në rregull. Pra dukja ka rëndësi për ta, por jo realiteti.
Ne nuk vuajmë për ligje të mira, ne vuajmë për zbatimin e këtyre ligjeve. Legjislacioni i arsimit parauniversitar, i ka parashikuar masat disiplinore, por për këto raste do të ishte mirë të funksiononte shkolla e riedukimit! Ka qenë ilaç dhe zgjidhje! Nga Rregullorja për Funksionimin e Institucioneve Arsimore Parauniversitare në Republikën e Shqipërisë, po shkëput vetëm nenin 56. Nenet e tjera që kanë lidhje me këtë rast i gjeni në fotot më poshtë.
KREU XII
MËSUESI DHE PUNONJËSI ARSIMOR
Neni 56
Të drejta dhe detyra të mësuesit
I.Mësuesi ka të drejtë:
a) të kryejë punën në kushte të sigurta për jetën dhe shëndetin e tij
b) të trajtohet me respekt, me dinjitet, në mënyrë të kulturuar dhe të moralshme nga kushdo, pa presione, pa padrejtësi, pa fyerje, pa diskriminim
c)….
Se sa zbatohet, gjykojeni vetë, por nëse ne nuk ngremë në piedestal figurën e mësuesit, do vazhdojmë t’i ndiejmë pasojat në formimin e individëve që presupozohet të jenë qytetarë të përgjegjshëm në një shoqëri demokratike. Le të marrin 10-ta sa të duan, nëse ne nga bangat e shkollës nuk nxjerrim NJERËZ, kemi dështuar në misionin tonë. Dhe ky nuk është dështim i mësuesve, por i shoqërisë sonë!
