Nga arkivi i Xhahid Bushatit
“Të falënderoj, veçanërisht edhe për fjalët e mira që më thua për poemën “Budallushët”. Ta kthefsha me urime në të tilla raste! Është një poemë e shkruar katër vjet më parë, po me që unë jam “prodhimtar” sipas zotit Gaqo Bushaka e jo “cilësor” nuk m’u botua në Sh. B. “N. Frashëri”. Atje botohen vetëm imitacionet e librave “Pantallonat e Sem Derrkucit” dhe “Me doktor Dulitllin” (kovë në të cilët ka pirë ujë “Bubi kaçurrel”… Nejse, më fal se u zgjata.)”/ Odhise K.Grillo
* * *
“I dashur Xhahid me familjen,
e mora letrën tënde të datës 24.8.92 dhe së pari u gëzova që jeni mirë familjarisht (nuk më thua si u bë fëmija që e ke patur sëmurë? Ç’thanë mjekët italianë në Durrës? Qoftë mirë e shëndoshë si kokrra e mollës!); dhe së dyti, se nga dhjetë letra që nisa nëpër rrethe hë për hë vetëm ti më je përgjigjur. Të faleminderit për dashamirësinë dhe për korrektesën.
I mësova ç’më shkruje dhe të faleminderit. Të lutem edhe në emrin e shokëve të interesohesh mos shiten tani gazetat që po hapen shkollat. Gazeta s’ka aktualitet kështu që mund të shitet në çdo kohë.
Të falënderoj, veçanërisht edhe për fjalët e mira që më thua për poemën “Budallushët”. Ta kthefsha me urime në të tilla raste! Është një poemë e shkruar katër vjet më parë, po me që unë jam “prodhimtar” sipas zotit Gaqo Bushaka e jo “cilësor” nuk m’u botua në Sh. B. “N. Frashëri”. Atje botohen vetëm imitacionet e librave “Pantallonat e Sem Derrkucit” dhe “Me doktor Dulitllin” (kovë në të cilët ka pirë ujë “Bubi kaçurrel”… Nejse, më fal se u zgjata.)
Më pyet për librin tënd dhe ke shumë të drejtë. Edhe unë kam dy libra në shtyp prej tre vjetësh. Librat tanë dhe të shumë e shumë të tjerëve (rreth 200 libra) po vegjetojnë në shtypshkronja se s’ka letër, s’ka makineri, s’ka asgjë. Po më tepër s’ka njerëz që të punojnë. Shtypshkronja nuk na i jep po t’i kërkojmë. Po edhe sikur të na i japë, ku do t’i botojmë? Filluan disa shtëpi botuese private mirëpo me tatimet që vuri kohët e fundit Qeveria, me sa duket do të mbyllen (Qeveria kërkon 30% tatimfitim, 15% tatim mbi xhiro etj. Po ç’do të marrë shtypshkronja, shpërndarja, autori, botuesi? Vetëm shtypshkronja kërkon 60%. Më konkretisht: për librin tim ( përshtatje në prozë për fëmijët) “Lahuta e malsisë” të Fishtës, me 110 faqe daktilografike, shtypshkronja kërkon 120 lekë të vjetra për çdo kopje (letrën e ka botuesi). Po të shtosh 100 lekë copa letrën dhe ato që kërkon shteti, shpërndarja, botuesi, autori, rushfetet etj. etj. çmimi shkon 1.000 lekë të vjetra. Kush mund të blejë një libër të tillë? Prandaj edhe botuesi e mban në sirtar dhe bashkë me autorin pret ditë më të mira…
Çfarë të të them veç dhimbjes se nuk do të botojmë dot librat tanë modestë? Po mbase vijnë ditë më të mira dhe për ne që kemi rrogat më të vogla në Republikë. Duhen rrogat e katër shkrimtarëve për të arritur rrogën e një polici! (E di që ai ka vështirësi etj. po jo të arrijë puna gjer këtu… Vëntë dorë Zoti që është në qiell! Le të shpresojmë.)
Kam këtu pakë lekë nga vjersha e parë që t’u botua te “Bota e fëmijëve”. Nuk t’i kam dërguar se nuk e vlen barra qiranë. T’i ruaj dhe do t’i bashkoj me ato të vjershës tjetër. Pastaj t’i dërgoj. Besoj se s’ke ndonjë kundërshtim. Ose kur të vish ndonjëherë eja të takohemi. Më gjen në shtëpi, zakonisht. Të pres se të dua, të respektoj dhe të vlerësoj si mik, si shok dhe si shkrimtar me talent, që nuk shet vargje “moderne” pa asnjë vlerë siç shesin shumë epigonë të Uitmanit etj., dhe që shiten e na i shesin flori 24-karat edhe pse janë pare kallb…
Po ne do të vazhdojmë punën tonë se shkruajmë me shpirt (ashtu siç shkruajmë, se nuk kemi pretendime vetë, ata do të na i japë lexuesi i vogël a i madh… Dhe gjer më sot na i ka dhënë ato që meritojmë. Lexuesit për këtë gëzojnë mirënjohjen tonë, pavarësisht se Lidhja e vjetër dhe e re (s’ndryshojnë fare nga njëra – tjetra) nuk na llogaritin si shkrimtarë. Paçin faqen e zezë dhe u dëgjofshim të mirën. Të keqen nuk ia duam kujt!)
Në familje shumë të fala nga unë dhe nga familja ime. Nuses të fala. Fëmijën e puthim.
Me dashuri:
Odhise Grillo (firma)
Tiranë, 1 shtator 1992
Rr. Gjin Bua Shpata, pallati 7 / 2 – 25, Tiranë”